Anahtar kelimeler girmekten ve binlerce isabet almaktan bıktınız ve literatür incelemenize nereden başlayacağınızdan emin değil misiniz? Veya tam tersi bir sorunla karşılaşıp bir anahtar kelime girip birkaç alakalı sonuç mu alıyorsunuz?
Literatür taraması, seçilen bir alandaki araştırmacıların, akademisyenlerin ve uygulayıcıların çalışmalarını belirlemek, değerlendirmek ve yorumlamak için kullanılan sistematik bir yöntemdir. Daha spesifik olarak, bir literatür taraması yapmanın neleri gerektirdiği şöyle açıklanmaktadır: Belirli amaçları gerçekleştirmek veya konunun doğası ve nasıl olması gerektiği hakkında belirli görüşleri ifade etmek için belirli bir bakış açısıyla yazılmış bilgi, fikir, veri ve kanıtları içeren, konuyla ilgili (hem yayınlanmış hem de yayınlanmamış) mevcut belgelerin seçimi. Bu belgelerin önerilen araştırmayla ilgili olarak etkin bir şekilde değerlendirilmesinin bir bütünü. Ayrıca, karmaşık soruları olan araştırmalarda, diğer birçok alan ve disiplini de içerecek şekilde daha kapsamlı, sofistike bir literatür taramasının daha da önemli olduğu öne sürülmüştür.
Öğrenciler ve araştırmacılar genellikle karşılaştıkları büyük miktarda bilgi karşısında bunalır ve araştırmaları bağlamında bilgiyi tanımlama ve organize etmede zorluk yaşarlar. Kendi alanlarındaki uzmanların, yalnızca bilgi açısından değil, aynı zamanda bu bilgiler arasındaki bağlantılar açısından da daha zengin bilgi yapıları geliştirmeleri önerilmektedir.
Literatür haritalama, doktora araştırma öğrencileri için literatür taraması yaparken kılavuzlarda yaygın olarak sunulan bir dizi anahtar stratejiden biridir. Bir çalışma, bir literatürdeki fikirlerin, argümanların ve kavramların haritalanmasının literatür incelemesinin önemli bir parçası olduğunu öne sürüyor. Bilgi ve düşünme süreçlerini dışsallaştırmak için yerleşik bir yöntem olarak belirtiliyor. Haritalama, çeşitli şekillerde araştırma alanının “grafik planı”, “diyagramatik temsili” veya bir “coğrafik metaforu” olarak da tanımlanıyor.
Literatür haritaları, bir öğrencinin hem akranları hem de hocalarıyla paylaşacak araştırma alanını anlama ve yorumlamasının somut kanıtını sağlar. Başka bir modaliteye geçiş, öğrencilerin araştırma alanında aksi halde gizlenebilecek şeyleri görmeleri için kalıplar oluşturmalarına, araştırma alanındaki boşlukları ve araştırılan konulara sınırları belirlemelerine yardımcı olur. Bu, öğrencilerin potansiyel orijinal çalışma alanlarını ve çalışmalarının parametrelerini belirlemelerine yardımcı olmada temel olabilir.
Literatür haritalamasının sadece organizasyonel bir araç olmadığı, aynı zamanda düşünümsel bir araç olduğu da vurgulanmaktadır. Bu, öğrencilerin literatür haritalama sürecinin kendisini anlamasını gerektirir ve çeşitli haritalama biçimleri ve süreçleri kullanılabildiğinden, öğrencilerin haritalama metodolojilerini açıkça ortaya koymaları gerekir. Literatür haritalama anahtar kavramları, fikirleri ve yöntemleri belirleyerek gösterilen bildirimsel bilgi ile bu anahtar kavramların sınıflandırılması ve bunlar arasında bağlantılar veya ilişkiler kurulması yoluyla gösterilen prosedürel bilgi arasında ayrım yapar. Görsel bir harita oluşturmaya hazırlık olarak, doktora araştırmacılarından araştırma organlarını seçme ve kategorilere ayırmadaki zorlukları da bilinmektedir. Literatür incelemesi, araştırma yapılarını üretken ve devam eden yapıcı bir unsuru tanımlayan bir “bilgi üretim alanı” olarak kavramsallaştırmaktadır. Bu nedenle, yaklaşımlar, teorik, metodolojik veya temel olarak haritalandırılabilen farklı alanlardan farklı bilim kurumlarının kimliğini ve aralarındaki ilişkileri vurgular.
İki haritalama yaklaşımı sunulmaktadır; araştırma konularındaki anahtar kelimelerden geliştirilen temel fikirler veya tanımlayıcılar ile haritalama ve alandaki kilit uzmanları tanımlayan ve alıntıların kullanımını ve diğerlerine atıfta bulunmayı ve alıntı yapmayı içerebilen yazar tarafından haritalama (alıntı eşleştirme). Bu haritalar teorilere, tanımlara veya kronolojiye dayalı kategorileştirme süreçleriyle alt bölümlere ayrılabilir ve iki tür haritalama arasında çapraz referans kullanılabilir.
Bundan başka, öğrencilere zihin haritalarını tümdengelim süreci, genel kavramlara özgü haritalama (dik bir üçgen şeklinde sonuçlanır) veya bir tümevarım süreci, genel olarak belirli kavramlara eşleme (ters üçgen şeklinde sonuçlanır) olarak kullanmaları da tavsiye edilmektedir. Öğrencinin alan içinde “uyduğunu” belirlemeye çalıştığı haritalamanın konumsal yönünü vurgulamak da önemlidir. Çünkü tek bir makaleye dayalı haritalar, kaçınılmaz olarak yazarın bakış açısının argüman sürecini benimseyecektir.
Farklı farklı literatür haritalama türleri ve gösterimleri mevcuttur. Bunlardan bazılarının tanımları aşağıda verilmiştir:
Retoriğin kullanımı – tartışmak, etkilemek veya ikna etmek için iletişim – özellikle sosyal politika ve siyaset bilimlerinde önemlidir ve bir bağlantı stratejisi olarak kabul edilebilir. Ethos, metafor, mecaz ve ironi dahil olmak üzere bir vakayı sunmak için kullanılabilecek bir dizi retorik aracı tanımlanmıştır.
Atıf eşleme, makalelerinden alıntı yaparak yazarlar arasında özel olarak bağlantılar kurmak için kurulmuş bir araştırma sürecidir. Geleneksel manuel alıntı dizinleri, görsel haritalama yöntemlerine (örneğin ISI Web of Science) izin veren otomatik veri tabanları tarafından büyük ölçüde yerini almıştır. Bir konu alanında atıf eşlemesi, yazarların ve belirli makalelerin sıklığını belirlemede etkili olabilir. Ancak bu, alandaki önemli çalışmaları mutlaka gösterir mi? Atıf haritalama, bir yazarın kendi alanındaki meslektaşlarına göre bakış açısı ve epistemolojisinin konumunu belirlemeye yardımcı olabilirken, geniş bir akademik repertuar dağınık ve tutarsız bir dağılıma da neden olabilir.
Bazı yeni makine öğrenimi teknikleriyle (özellikle makine öğrenimini tam metin için kullananlar) birleştiğinde giderek daha fazla açık meta veri ve alıntıların arkasına inşa edilen yeni bir yenilikçi literatür inceleme haritalama araçları sınıfının yükselişini fark etmiş olabilirsiniz. İşte bunlardan en başarılı olanları:
Kaynak: enago.com.tr